- балқыма
- сын.Балқып сұйық күйге айналған зат; металл.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
балқыма
Смотреть что такое "балқыма" в других словарях:
ақыр — 1 (Алм.: Жам., Кег.; Талд., Гв.; Қ орда: Сыр., Жал.; Шымк., Қызылқ.; Жамб.: Св., Шу; Қарақ.) малға шөп салатын орын, астау. А қы р ғ а шөп сал, ат жесін (Алм., Кег.). Атты а қ ы р ғ а байладым (Талд., Гв.). А қ ы р шөпті тапап баспау үшін… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жаппа — 1 (Алм.: Кег., Нар., Жам.; Сем.: Абай, Ақс., Көкп.) күрке, балаған, киіз қос. Оның қауашадай ж а п п а с ы бар екен (Алм., Нар.). Біз мал басына ж а п п а жасадық (Алм., Жам.). Үйіміз болмағасын ж а п п а д а отырмыз (Сем., Абай). Өз алдына ж а п … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
